Birinci jenerasyon biyoyakıta talep artacak

Emre ERGÜL

OECD ve FAO’nun ortak raporu, birinci kuşak biyoyakıt hammaddelerine olan talebin 10 yıl içinde artacağına işaret ediyor: “Tarımsal eserlerde ek biyoyakıt kullanımının birçoklarının, artan ulaşım yakıtı kullanımı ve yüksek biyoyakıt harmanlama gereklilikleri nedeniyle Hindistan ve Endonezya’da gerçekleşmesi bekleniyor.

AB üzere öbür kıymetli pazarlarda, ulaşım yakıtı kullanımındaki düşüş ve öbür hammaddelere geçiş nedeniyle birinci jenerasyon biyoyakıt hammaddelerine olan talebin azalması bekleniyor. Genel olarak, global şeker kamışı ve bitkisel yağ kullanımının biyoyakıt hissesinin artması, mısırın biyoyakıt hissesinin ise düşmesi bekleniyor.”

Teknoloji, altyapı ve eğitim yatırımlarına ait durum, geçen yılki iddialara nazaran temel olarak değişmedi. Bu nedenle raporda, toplam global ziraî üretimdeki büyümenin yıllık yüzde 1.1 düzeyinde kalmasının beklendiği belirtiliyor: “Bu büyümenin büyük kısmı orta ve düşük gelirli ülkelerde gerçekleşecek.

Görünüm , girdilere erişimin daha geniş olduğunu varsaymaktadır; fakat güç ve ziraî girdi fiyatlarındaki (örneğin gübre) artışlar devam ederse, üretim maliyetleri artıcak ve bu da besin fiyatlarında enflasyona ve daha fazla besin güvensizliğine yol açabilecek.” “Küresel bitkisel üretim büyümesi, artan arazi kullanımından fazla temel olarak artan verimlilikten kaynaklanacak. Bu nedenle, randımanı artırmaya ve çiftlik idaresini güzelleştirmeye yönelik yatırımlar hayati kıymet taşıyor.

Bitki ıslahında ilerlemenin devam ettiği ve daha ağır üretim sistemlerine geçiş yapıldığı varsayıldığında, 10 yıllık periyotta global bitkisel üretim büyümesinin yüzde 79’u randıman iyileştirmelerinden, yüzde 15’i ekili arazi genişlemesinden ve yüzde 6’sı ise daha yüksek mahsul yoğunluğundan kaynaklanacak. Lakin son 10 yılda büyük üretici ülkelerde palmiye yağı ve kolza tohumu üzere mahsullerin randımanı artmadı. Bu mahsullerin verimliliğini artırmak için daha fazla yatırım kaide.”

Bitkisel üretimdeki eğilimlere misal biçimde, canlı hayvan ve balık üretiminde de yüzde 1.3’lük yıllık büyüme öngörülüyor: “Bunun büyük bir kısmı, daha verimli sürü idaresi ve daha yüksek yem yoğunluğundan kaynaklanan hayvan başına üretkenlikteki iyileşmelerden kaynaklanacaktır. Kümes hayvanlarının, sürdürülebilir kârlılık ve uygun et-yem fiyat oranları nedeniyle global et üretimindeki büyümenin yaklaşık yarısını oluşturacağı öngörülüyor.”

Rapora nazaran, global süt üretimi de önümüzdeki 10 yılda güçlü bir formda büyüyecek. Bu büyümenin yarısının Hindistan ve Pakistan’da gerçekleşmesi bekleniyor. Hudutlu büyüme beklentisine karşın su eserleri yetiştiriciliği, 2022’de global avcılık üretim hacmini geride bıraktı.

Rapor, 10 yılda yüzde 7.6 oranında artması öngörülen global ziraî sera gazı (GHG) emisyonlarının kıymetini vurguluyor. Global seviyede, sera gazı emisyonlarındaki artış evvelki 10 yıldakinden daha düşük olacak ve ziraî üretimde öngörülen yüzde 12.8’lik büyümeden daha düşük olacak: “Bu da ziraî üretimin karbon yoğunluğunda daha süratli bir düşüşe işaret ediyor.

Bununla birlikte, Paris Mutabakatı’nda belirtildiği üzere, bilhassa ziraî sera gazı emisyonlarındaki artışın yüzde 80’ini oluşturduğu iddia edilen hayvancılık için, tarımın iklim değişikliğinin azaltılmasına tesirli bir formda katkıda bulunmasını sağlamak için öncü uğraşların geniş çapta benimsenmesi gerekmektedir. Tıpkı vakitte ziraî üretim sistemleri, daha sık ve ağır çok hava olayları da dahil olmak üzere değişen iklime ahenk sağlama zorluğuyla karşı karşıyadır.

Kaynak: Dunya.com